دیشب نهنگی را دیدم که تا لب ساحل بی امان به دنبال مرگ میدوید در عجبم مگر مرگ آنقدر ها هم زیباست؟ آنقدر که در سایه سار تاریکی به سویش شتابان راهی شوی مگر برای زیستن مجالی نداری،که چنان سراسیمه میدوی؟ ا......

امروز به رویا گل نازم دیدم چشمان فریبا رخ آن دلبر زیبا دیدم لب بر لب او یک نفس از این همه عمر زیبایی اسرار جهان تا به ثریا دیدم بغض در سینه و اشکم ره دیده بسته در دلم شور و نوایست که خود میدیدم بعد از......

«جنک باطل» باده پُر کن ساغرم را ، تا رود این شام تار بر مراد دل بگردد چرخه ی این روزگار پرتو حق می دمد در جان آدم هر پگاه روشنی بخش دل و جان می شود در شام تار جنگ هفتاد و دو ملّت یک غزایِ باطل......

سر بسته ام و سر بسته بگویم هر لحظه، هرجاتو را در جستجویم دیوانه ام نیز میدانم دیوانه کوی توهستم ......

نار آفرین گره افتاده زلفی شانه می کرد دلی سرگشته را دیوانه می کرد به عطر سیب سرخ نازنینش ترک خوده اناری دانه می کرد از انگور دو چشم سرمه سایش شرابی در ته پیمانه می کرد نمی دانم چه خواهد کرد اما......

همه میگن بهار میاد آخر انتظار میاد اما دلم به من میگه اونی که چشم به راهشم با هیچ بهاری نمیاد یک عمر که دیوانه وار میجویمش در هر بهار شاید بیابم یک نشان از صاحب چشم خمار شاید یه روزی بی خبر بیاد م......

هایکو - شماره ۱۲۵ بسمه اللطیف صف بسته اند بر نعش جنگل سوداگران.. Qeued are over the corpse of the woods, the traders.. #مهدی_رستگاری دهم اردیبهشت سال یکهزار و چهارصد و سه خورشیدی بیست و هشتم آور......

مقیاس میکنم دل خود را به بودنت این وصله هم‌ قواره قلبم نمیشود من منتهای خواهشم اما تو بین راه حتی دلت به سمت دلم خم نمیشود گفتم نیا که عشق فراموشمان کند عشق حواس جمع! و آن هم نمیشود گفتم بیا که تا اتش......

بی‌ثمرم کرد فلک!... (قصیده-۱۱۶) باچم و عشوه گری کور و کرم کرد فلک نزد ِهر بی سر و پا بی قَدرم کرد فلک منتظر بودم و روزی به فراغت برسم بگذشت عمر و ُولی هی بترم کرد فلک هر زمان خواستم از مهلکه بیرون......

«گُم کرده راه» گم کرده ام خدا را در ظلمت شب خویش بیهوده گِرد کعبه پَر می زند دل ریش خود را نمی شناسم بیگانه باشد این دل وانگه پیِ خدایم در ظلمت شب خویش بر گِرد کعبه هر دَم پَر می زند دل من خشت......

.....دل تنگ...... گاهی دلم برایت تنگ میشود گاهی از دلتنگی سنگ میشود گاهی به شوق وصل تو زندام گاهی در فراقت دلم جنگ میشود زیبا نگاری که به شوقش همه دم دم میزدم اینبار با گفتنش خدنگ میشود سیمین پری ک......

مثنوی‌هایی از من با بیان محاوره که در بستر موسیقی اجرا شده‌اند. ترانه‌ی سوم: دنیا رو بخشیدی به من با همهء سخاوتت دنیا رو بخشیدی به من حالا که مدیون تواَم، از ته دل حرفی بزن دنیا رو بخشیدی به من، ......

شهر می ریزد به هم وقتی که طوفان می شوی رد پایی در حضور یک زمستان می شوی صخره ها بی طاقت و آینه ها زل می زنند زندگی در برزخ کفری که ایمان می شوی......

_صبر؛ آرام آرام ریشه ی جانم را می سوزاند! _ای کاش این آغوش تو بود که مرا از نفس می انداخت......

خدا را می پـرستـم از دل و جان خدا را عاشق هستم از دل و جان از این دنیای پست و فـانی و تـار بریدم من گسستـم از دل و جان رها گشتم ز مکر و حیلـت و بند زبند و قید رَستـم از دل و جان ندیدم جز تو ......

به دادم نرسیدی ای باغ گل و نور به دادم نرسیدی ای عطر قلم فور به دادم نرسیدی دلداده به هر ثانیه از حال تو بودم ای خاطر مسرور به دادم نرسیدی طی شد گذر عمر من و فرصت ایام ای مقصد و منظور به دادم نرس......

<<قافِ مقدس>> فهمیدم‌‌این‌ که عهد و دعایت دروغ بود سوگند خوردنت به خدایت دروغ بود خوردی قسم که عاشقمی، ای نسیمِ مِهر ! - هوهوی عشق و حرفِ هوایت دروغ بود چشمت پرنده‌ داشت ولی سمتِ چشمِ......

اندوه شیدایی چشمانت........ با صدای باران چه ترانه ای می شود! زیباتر از همیشه اشک می رقصد و شعر ناله میزند ..‌‌‌‌.............................

چون غزالی که به دام است پریشان شده ام در به در  در طلب  شاه خراسان شده ام کمتر از بچه ی آهو که نبودم بطلب ذکر یا ضامن آهوی قنوتم بطلب کاش آهوی رها از کرمت من بودم کاش صیاد ضمانت شده ات من بودم  ......

قانون بشر؟ سربی کلاه ؟ جهان نابرابر؟ سربی کلاه ؟ عصرتاریکیها؟ گرگان آدم نما؟ شیپور جنگ ؟ خروس بی محل؟ روباه مکار ؟ کلاغ دروغ گو ؟ قوم اهل اتیغ ؟ آوازجغد شب ؟ یلدای بی پایان ؟......