ایدل بیا تا خانه تکانی کنیم یادی ز دنیای جوانی کنیم کبرریاکاری نشاید بکار اندکی خودراآسمانی کنیم دل نوشت فاتح اصفهانیث......

من گم شدم در آخرین بیتی که هرگز نسرودی من در پیت آمدم، گشتم همجا را تو نبودی من در سفر از خویش به خویشم شده‌ام سخت گرفتار ای خویش جدا از تن من کمکم کن، کمک ای یار من هم زبانم بسته هم قلبم گرفتار ......

تا ربودی این دلم جان هم به دنبالش گسیل بعدِ تو جان آمد و قلبم همانجا مانده است نامه هایت را به چَشمِ سر همی خواندم ولی بی خبر از آنکه قلبم نامه هایت خوانده است در خیالِ خود دلم جایی......

#دوپاره - شماره ۲ اختیار ویژه در خروش التهاب بی حد جان و تنت می نهد دژخیم تیزی تبر بر گردنت اختیار ویژه ای داری تو گویا این زمان تا سرت را او چگونه افکند در دامنت #مهدی_رستگاری ششم اردیبهشت سال یکه......

خیال کردم صدامُ دوست داری خیال کردم میشه همرات باشم  خیال کردم اگه پیشم بمونی میتونم صاحب دستات باشم تو این جایی ولی دلشوره داری نگاهت جای دیگه گیر کرده نمک خوردی نمکدونُ شکستی چشاتو لقمۀ کی سیر کرد......

«نور حق» شب سیاه دلم را بیا تو روشن کن بیا ز پرتو حق این دلم مزیّن کن ببین که باغ دل من خزان شده امشب بیا و باغ خزان دلم تو گلشن کن لباس حق و حقیقت کمال زیبائیست بیا حقیقتی از جامه بر تن من ک......

باران که گرفت، پاره کن چترت را باشد که بگیرد آسمان عطرت را ای دفتر خاطرات باران خورده پر کن ز هوای بوسه هر سطرت را ......

دخترم گریه نکن دخترم گریه نکن پوست رنگ دست پدر غمگین است بی سبب نیست که سفرشان رنگین است دختر گریه نکن اندکی خاک بر چشم پدر رفته وگرنه لب او شیرین است دخترم گریه نکن موی پدر خوش رنگ است شاید......

رفته از دستم عنانم، من دگر ایمان ندارم گر که فخر عالمینم از چه رو سامان ندارم دیدگانم شرمسار است، دل به بغضی آرمیده ای خدا جانم رها کن من دگر احسان ندارم گفته ام با یار جانان......

میان شعر و غزل‌ها حضور تو کم بود! و قامت قلم من بدون تو خم بود... نبودی و شب و روزم به گریه سر می‌شد... میان خنده‌ هم حتی همیشه ماتم بود! من و خیال و هوای نوشتن از عشق‌ات از اینکه قبل تو احساس من فق......

_چنگ می کشد بر سینه ی دیوار؛ نفس! نو عروس ِشوهر مرده ی شب بیدار... _کاش عشق یک بار مرهمی می شد بر زخم های دلخستگان در این دیار... _بعد مرگ ِاُمیّد؛ سگ های یأس هر شب می شوند هار.........

من آدم و او همدم بدخوی نبود هابیل چو قابیل بدین سوی نبود این مَه، شبِ مهتاب ندارد شب او نیمی گُل و نیمی گِلِ بدبوی نبود با احترام تقدیم به نگاه پرمهرتان کهنه سرباز ایرانی رامین خزائی ......

ما را شبی خیال او رها نمی‌کند مجنونم و لیلا مرا پیدا نمی کند گفتی که با مهر تو خواهم رفت از دنیا یک شب گذشته است و یاد ما نمی کند چنان در زمستان پیرهنت سوختم که صد بهار مرا شکوفا نمی کند خرچنگ ......

چشم هایم حیرت زده شد. خیره در عکسی که به نانوایی چسبیده بود. جوانی زیبا و پنجه در پنجه کوه دماوند داشت. نانوایی سیاه پوش شده بود و چشم هایش پر از اشک. چه غم انگیز است و بعضی با رتبه ای بر دوش فخر عالم......

من کجا دلبر کجا این بازی بیهوده چیست راه پیمودن به روی این پل فرسوده چیست وقتی اختاپوس بحران می برد با خود مرا حرف از زیبایی شنهای کف آلوده چیست در میان مستطیل جهل و جنگ و نان و ننگ حُسن ماندن روی س......

با من چرایی.... این روزها دیگر تنم توان حمل تنم را ندارد گاهی به روحم طعنه میزند که تو با من چرایی و تن خسته دلش یک سیر عشق میخواهد و من منتظر یک لبخند و وقتی بجای لبخند یک کودک یک مادر یک معشوق یک م......

گر به صد منزل فراق افتد میان ما و دوست همچنانش در میان جان شیرین منزل‌ست...

خوشبختی جا ماند لای چروک دستان مادر بزرگ بین خط اخم شیرین پدر بزرگ حاجی بابا اخم داشت، اما؛ از ته دل که نبود! مردانگی را اینطور برایش تعریف کرده بودند. خنده های از ته دل هم جا ماند در حوض وسط حیاط......

«تا کی» فریاد ز این دست زمانه تا کی اندوه و غم و عذر و بهانه تا کی غم خوردن ما در این جهان بیهودست دوری ز بساط شادمانه تا کی پنجشنبه ۱۴۰۳/۲/۶ ......

در شهری که تو نباشی رفتن زمستان و امدن بهار هیچ فرقی ندارد در هوایی که نفس تو نیست دل بهانه ای برای گرم شدن ندارد یعقوب پایمرد ......