خدا را می پـرستـم از دل و جان
خدا را عاشق هستم از دل و جان

از این دنیای پست و فـانی و تـار
بریدم من گسستـم از دل و جان

رها گشتم ز مکر و حیلـت و بند
زبند و قید رَستـم از دل و جان

ندیدم جز تو ...

نمی دانـم چـرا بـردی زیـادم ؟
نمی دانم چـرا دادی بـه بـادم ؟
تمام هستی ام تقدیـم تـو بـاد
اگر خوب و بد و غمگین و شادم
...

سـراپـا خستـه و دردم الهی
چـو بـرگ زارم و زردم الهی
همین ها دارم و لطفاً ببخشید
قبـولـم کـن فدا گردم الهی

تو می آیی تنها
از میان شکوفه های نور
لبخند تو
شاخ گل سرخی است
که در دستان دل من
نور و بلور شکوفه می پاشد

مستی و دیوانگـی تـا زکجا تا کجا !
اینهـمه بیگانگـی تـا زکجا تا کجا !

تو گلی و‌ کار من نیست به‌غیر طواف
اینهمـه پـروانـگی تا زکجا تا کجا !

زخم مرا تازه کرد شوق نگاه گلُ ات
اینهمـه مستانگی تا زکجا تا ...