شهر می ریزد به هم وقتی که طوفان می شوی
رد پایی در حضور یک زمستان می شوی
صخره ها بی طاقت و آینه ها زل می زنند
زندگی در برزخ کفری که ایمان می شوی...

اندوه شیدایی چشمانت........

با صدای باران

چه ترانه ای می شود!

زیباتر از همیشه

اشک می رقصد و شعر ناله میزند

..‌‌‌‌..........................

مژه هایت انعکاس تشریح

افق در گنبد میناست

و شعاع نیلوفری اندامت

اتفاقی است ترک خورده

بر اضلاع استخوانهایم

...

می بارم و تو......

زیر بارش اشکهای من...

دعای آرامش معشوقه ات را زمزمه میکنی.

چقدر دلم برای خودم تنگ می شود!

وقتی میان پرسه های عبور تو

هنوز منتظر مانده ام
...

مرزها روی هم ریخته می شوند

تالاب ها اشکشان در می آید

هجمی از اسارت در قبیله ها شعله میکشد

تا نامی از آسیاب نیفتد . ‌...