خوشبختی جا ماند لای چروک دستان مادر بزرگ

بین خط اخم شیرین پدر بزرگ

حاجی بابا اخم داشت، اما؛ از ته دل که نبود!

مردانگی را اینطور برایش تعریف کرده بودند.

خنده های از ته دل هم جا ماند در حوض وسط حیاط...

دفترم پر شده از
نام تو و یاد تو و عطر تو دلدار
حالا تو بگو: من چه کنم؟؟؟
داغ فراقت شده زخم دل بیتاب
دوری تو دردیست بزرگ؛
تو جان منی دلبر
شب را سپری کردم
با اشک؛
غم و حسرت...
هر شب که تو می آیی
در فکر ...

یک لقمه زندگی لطفاً!!!
برای کودکیت؛
کودکیم
و اقبال پیشانی بلندمان که کوتاه ترین دیوار شهر شد
برای سقوط آرزوهای کوچکمان در چاه عدم

یک قطره فراموشی لطفاً!!!
برای تاب آوری
روی پله ی لغزان زندگی
برای من؛...

از لحظه ی بیگانه شدن می ترسم
وز دست جدا شده ز تن می ترسم
ای بغض نفس گیر تو هم یاری کن
کز غنچه ی پرپر به کفن می ترسم
...

من را به پای عاشقی هایت صدا کردی
وانگه به درد لاعلاجی مبتلا کردی
هم زندگانی هم جوانی را تلف کردم
اما مرا در پیش چشمانم فدا کردی!
گفتی برای با تو بودن سخت تب دارم
هی زخم بر جانم زدی و هی دعا کردی
من سو...