جانم فدای توکه تکرارنمیشوی
خسته ازاین زمانه وازکارنمیشوی
اسطوره ی شجاعت و مردانگی وعشق
چون کوه ایستاده ای وآوارنمیشوی
دستان پینه بسته آن پربرکتندومِهر
تاآخردنیاگُلی وخارنمیشوی
خاکِ رَهِ تومیشوم وخاکسارِتو
هرگزدرون خانه توغمبارنمیشوی
درهرنفس نام تورافریاد میزنم
ای شیردل پدر!که شبِ تارنمیشوی
پرهیبت وشجاعت ویکتایی ای پدر!
دنیاندیده چون تو وتکرار نمیشوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 09 اسفند 1401 01:00
درود بر شما
کتایون رها 09 اسفند 1401 12:54
پرهیبت وشجاعت ویکتایی ای پدر!
دنیاندیده چون تو وتکرار نمیشوی
استاد گرامی یکی از زیباترین ها را خواندم !
پدرم روح و روانم بود که تکرار نمی شود
پدرم فراموش نمی شود
هزاران درود نثارتان باد