مهربان آهسته ران غوغا به دل دارم نهان
دل صبوری می کنـم، شـاید بمـانم در امـان
دل به عشقی داده ام، دل را به نابودی کشید
جان به جانش می سپارم تا که باشم من عیان
موج عشقی بر دل و روحم نوازش می کند
مهر آن مهروی زیبا گشته در جانم روان
صوفی و مُرشد ره میخانه و مسجد زدند
من بمانم کین هیاهو همچنان در این زمان
عشق در جانت نشیند می شوی مجنون به فعل
گر بـداری عاشقی را پـاس می گردی بیان
«هایلی» عشقی به دل داری و نامش بر زبان
جاودان گردد به نامت این زمان و این مکان
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 03 اردیبهشت 1403 21:00
.مانا باشید و شاعر
کیوان هایلی 04 اردیبهشت 1403 17:40
سپاسگزار مهرتان بزرگوار
نوش نگاهتون
محمود فتحی 04 اردیبهشت 1403 19:16
درودبرشما گرامی
صوفی و مرشد زاهد ره میخانه ومسجد زدند
من بمانم زین هیاهو کی بمانم درامان یاهو
کیوان هایلی 05 اردیبهشت 1403 14:17
درودتان باد بزرگوار
سپاسگزار مهرتان