بدین دل همیشه بهاران و
سبز و بالنده
پزشک دام نه که
مونس هر انسانی
روان بکاو
که الحق
سزای توست
همین
اگر چه سیل حوادث نشسته اند کمین
غمین مباش و
پریشان
تو اسوه ی ایلی
تبار من به تو نازد که
که اهل سرزمین منی
گل همیشه بهاری تو
زینت چمنی
شکوفه زن به دل باغ
که ضد هر خاری
تو یاس شهره ی شهری
نه ای تو" ونهاری"
"غریب"وباغ پر از لاله ای
به دامن خود
مدام زنده بمان
که تا زنده باشد
مهر
......درود بر مهرآسای فرهیخته و ادیب
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 17 مهر 1402 22:11
.مانا باشید و شاعر