«میلاد امید»
ای همنفسم تو مرغ خوشخوان منی
تو مرغ غزلخوان گلستان منی
جام دل من پُر شود از باده ی تو
سرمستی و شیرینیِ دوران منی
تسبیح و مناجات منی وقت سحر
آرامش قلب و روح و ایمان منی
در ظلمت دل فقط تویی نور امید
در شام سیه تو ماه تابان منی
در آتش عشق تو دلم می سوزد
تو گرمیِ سرمای زمستان منی
لب تشنه منم تو چشمه ی آب حیات
تو زمزم و آن چشمه ی جوشان منی
بال و پَر من تویی به هنگام صعود
آن پرتوِ خورشید فروزان منی
میلاد تو گشته دلبرم میمون باد
هم عمر من و روح من و جان منی
پنجاه و سه بگذرد ز آن عمر گران
آلاله و یاسِ باغ و بُستان منی
این «مخلص صادق» به تو گوید تبریک
آن گوهر و دُردانه ی خندان منی
جمعه99/6/28
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 18 فروردین 1403 20:30
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
محمدهادی صادقی 19 فروردین 1403 07:24
درود و سپاس