مثل پرنده ای تو پر کشیدی
رفتی ز بام خانه ام پریدی
حسرت این دلم چه ها که کرده
شبنم گل چکیده ای به بیشه
تنها منم به راه جاده دل
شیدا منم تو محبس محافل
از تو و هر خاطره ای بریدم
ساقه جانمُ کندی با ریشه
وقتی تنم سر شد از نیازت
دست دلم تا رو شد برایت
شیره ی رابطه ی ما تلخ شد
زندگی ام زندگی یی نمیشه
از دل رنجیده ام آخر چه سود
رفتی چرا از بر من زود زود؟
شِکوه رخ پریده ام در نهان
شادی من رفته ز دل همیشه
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 26 بهمن 1399 12:05
درود بر شما
مجید ساری 26 بهمن 1399 23:17
در واپسین ساعات شب درود و آفرینهایی دیگر تقدیم هنربانو خانم اکرمی میگردد
بابت سروده زیبا ودلنشین شان
این سبک فیدان نیز زیبایی خودش را دارد ونباید منکر آن شد
رضا کاظمی اردبیلی 27 بهمن 1399 00:29
سلام و درود خانم اکرمی
فیدان خیلی قشنگی بود
آهنگ شعر بیست درود بر شما
دم طبعتون گرم