کی گفتمت به گوشه ی عزلت نهان شوی؟
از خود درآی، تا هدفِ کهکشان شوی
وقتی قوی شوی به تو افراد ناتوان
تهمت زنند تا که مگر ناتوان شوی
روزی پدر به گوش من این نکته گفت و رفت
غافل مشو ز باده، ز غم در امان شوی...

از آستین غیب، ندیدی چگونه دست
بیرون جهید و بتگر و بت را کمر شکست؟!

ما می رویم و پند به آینده می دهیم
پرهیز کن ز بُتگر و بُت بان و بُت پرست

ای از مسیرِ تنگِ جنایت عبور توست
هشدار، ضربه های خدایی ...

فریادِ ما به قلبِ خدا رخنه می کند
وین اشکِ ما به جانِ شما رخنه می کند

فریادِ ماست تا قلم و کاغذ و غزل
بر گوش های ضدِ صدا، رخنه می کند

10 آبان 1401...

1
چند روز،
چند ماه،
به سال نمی کشد
که زمین را
آتش قیامتی سرخ می کند.

2

امروز،
درد های مرا خنده می زنند،
فردا که نیستم
مُرده پرستانِ مهربان
زخم های درد مرا
گریه می کنند
6 آیان 1401...

قالب : خوشه ای متغیر

سالِ غم است،
سالِ تباهی،
صدای خشم.
سالی،
کنارکوچه زنی پا به ماهِ درد.
سالِ غروبِ هر آئینه عشق،
عاشقی، شعور
سالِ گلوله و باتوم و
سالِ مرگ...
در گوشه ای نشسته و
می خوانم این...