_با توام!!!
_تو سنگ ها را
بیشتر
دوست داری
یا آدم ها را؟!
_به گمان من؛
تو سنگ ها را...
_نه!
آدم های زیر سنگ ها را...
_سنگ شوم؛
مرا خواهی خواست؟!
_نکند این بار؛
بگویی آدم ها را......

صدبار دل را لعنت فرستادم؛امشب
بی تو به بغض غریبی معتادم؛امشب
کاش آرام بمیرد قلب این آدم؛امشب

_در چشمان تو
چیزی هست
که وقتی نیستی
اندوه می خورد تن تنهایی ام را...
_به ستوه می آورد دردی گنگ
ناشیانه
تمام هیبت
تمام غرور زنانگی ام را...
_جای خالی خنده های تو
به روی سطرهای دفتر عشق
مضحکه ی خلق ...

_گم شده ام؛
میان این همه هیاهو!
چشمان تو اگر بود
روشنابخش ظلمتم می شد...
_کاش چون خورشید؛
از پس شب های بی مهر
یک روز
ظهور می کردی......

_برای دردهایم
دیگر
به دنبال درمان
نمی گردم!
_پای رفتنم را شکسته
بی مهری تو...
_به دیدارم بیا؛
اگر هوس کردی
معجزه گر باشی......