مستجاب شدم!
_باد؛
بوی آغوش تو را
به خانه ام
آورده!
_این صبح؛
پُر از رهایی
و شکُفتَنم...
افسانه نجفی

_چشم هایت را؛
پشت آینه ها پنهان نکن!
بگذار تا برق نگاهت
به روشنایی فرا بخواند
این تیره جهان ِ پست را!
_بگذار تا تیزی خیال بلندت
به خنجر آتش
فرو بنشاند؛
درد بی درمان ِ این زالو صفتان حسود را!
این نام...

_شآه غمم ،آواره شد.
آواره شو!!!
آواره دوست دارم...
_در وادی بی انتها.
بی خانه شد؛
بی خانه شو!!!
بی خانه دوست دارم...
-هیچ کس، یاور نشد.
با مردمش ،بیگانه ام؛
بیگانه شو!!!
بیگانه دوست دارم...
_زخم های...

کی؟کجا؟
_خواستم
دل
بِکَنم!
دیدم؛نبود...
_بی خدا...!
کی؟
کجا؟!
از منش ؛
دزدیده بود...
افسانه نجفی
خورشید_خان اسد ...

وارث
دلتنگی؛
تاوان ِعشق نیست!
وارث آن است...
افسانه نجفی