پوکه‌ام
سر داده‌ام
تا
جان بگیرم

آه...
ای خشاب خالی
ای فشنگ دورو

سرم
در گریبان این کوچه‌
هیچ خیابانی
گردن‌م نمی‌گیرد

جنگاجنگ‌م
تن‌ها
با هم‌دیگر خویش

نه‌جیب‌م
پر از دست زمستان

نه رویی و
نه بی‌چشم و رو
آه
ای چشم دو رو