تو کعبهء عشقی و جامی ز شرابم ده

من مست خراباتم خواهی که نجاتم ده

گرداگرد تو می گردم در خانه پناهم ده

زخمی شده از خویشم خواهی که شفایم ده...

شکست مینای دل به سنگ گران

هزار قطعه شد بدست خزان

رها شد چو باد به هر سو دوان

سپرد فصل عشق به موج روان


...محسن فتح اله زاده...

...فاتح.....

افسوس نباشد گشتم مسافر خیالت

چه زیبا می‌رود روزگارم در جوارت

یک عمر فدا کردم هردم جان نثارت

چو ناله سفر کردم در بغض حصارت

هر نکته کنم فعلی بر وفق مرادت

شاید که بگیرم من ردی ز نشانت

دل شود ...

ای صاحب سیرت و صورت سرد

ای کاتب نفرت و عفریت و درد

ای که نگا شتی به تزویر برگ

ای تارک احساس تندیس مرگ


... محسن فتح اله زاده...

...فاتح......

آنجا که لعبتکی چشم آرا کند غمزه سرایی

پیر فرزانه شود غرق حیا ز احباب الهی

آنجا که رندان کنند وصف خوب روی سمایی

سپید موی فلک نهد کلک به هر جمله خطایی

آنجا که مستان شوند جمع به محفل رهایی

باده...