(۱)
رویاهایم را که می‌بافم
با نگاه به جوراب‌های سوراخم
سقف خیال بر سرم
آوار می‌شود!.


(۲)
کار و بارش سکه شد
پیر مرد گور کن
به یمن قدوم کرونا


(۳)
دوران ما
دوران نامه ه...

(۱)
پاریس هم که باشم
بی تو،
اکبرآباد سفلی‌ست!
خاکی،
دور دست،
برهوت.


(۲)
میان خاطرات مبهم‌ات
سرگردانم
بیا وُ
سامان بده من آواره را...


(۳)
می‌خواهمت
چنان که م...

(۱)
آه ای لاجورد کاشی‌های عقیق
ای ذکر شبانه‌های ممتد
بی تو، مرتجع‌ام
هیچ آیینی را پایند نی‌ام!.


(۲)
خورشیدام و
بوسیده‌ام
روی ماه صبح را


(۳)
آه ای روشنایی در ظلمت
ماه را...

(۱)
اینگونه
تنت آشیانه‌ای شد
پرنده‌ی تنم را
به اوج‌های پرواز روح.


(۲)
دارم به پرنده شدن می‌اندیشم!
چند روزی‌ست؛
شاخه‌های درختِ ته کوچه
-- تنهایند...
...

(۱)
تو،
پرنده بودی وُ،
وقتی فهمیدم
سال‌ها از کوچ‌ات می‌گذشت.


(۲)
دستم که گرفتی
انار‌ احساسم
ترک برداشت.


(۳)
اینجا،
همه تویی!
آنجا
کنارت تو
خدا کند که کس نباشد...


#زانا_کو...