«آبرو»
روزگاری در جهان ما آبرویی داشتیم
در میان باغ گل ما رنگ و بویی داشتیم
باغ ما سرسبز و عطر یاس آن پیچیده بود
قامتی چون سرو رعنا شکل و رویی داشتیم
در میان جنّتی بودیم و همچون یک پَری
چشم ...
«طوفان غم»
دریایِ درد و رنج و غم ، طوفان شود ویران کند
هم کشتی و هم ناخدا ، درگیر این طوفان کند
هر شاخه ی خشکیده ای ، یک چوبه ی داری شود
هر روبه مکّاره را ، از شاخه آویزان کند
دیگر نتازد اسب ...
«ویرانه»
ویرانه شد این خانه از دست ستمگر
آتش به جان افتاده گلها گشته پرپر
شام سیاهی گشته مهتابی در آن نیست
در این سیاهی جغد شومی می زند پر
باغ خزان یک بلبل خوشخوان ندارد
باغ خزان پُر گشته از خ...
«مرگ آزادی»
کابوس شب با مرگ آزادی رقم خورد
درد شقایق باغمِ شادی قلم خورد
آندم که خورشید فروزان گشته در بند
ظلمت شد و شام سیاه ما رقم خورد
در نای حق تیغ ستمگر آرمیده
ظالم به حقّانیتش آندم قسم ...
«با نام دین»
با نام دین بر باد دادی دین ما را
آتش زدی این خرمن و آئین ما را
کردی تو غارت سرزمین مادری را
بیچاره کردی مردم مسکین ما را
شادی ز دلها پَر زده در این شب تار
خونین جگر کردی دل غمگین...
تبلیغات
