_________
تو، همان دردی، که هرشب، در گلوی واژه ها
بغض تلخی می شوی، تا شعر نابی بشکفد
#مرضیه نورالوندی/ مهربانو

_____________________
دلبرا، این دیده را، هر لحظه گریان می کنی
تار دل را، هر دمی، با زخمه ، نالان می کنی

بس که باریده، دوچشمم، خشک گشته چون کویر
این تن خشکیده را، آخر تو ویران می کنی

خسته ام، از دو...

_______
کجایی؟
پشت کدامین پنجره
که دل تنگی ام، هر روز
برای دیدنت، آغوش می گشاید
در ذهن خیس کدامین ابری
که تو را، در بَر گرفته و نمی بارد
بگو: نکند،که تو همان کبوتری
که بالش، زخمی است و
میل پریدن ندارد...

حالم، چو پرسی گویمت، دل خسته ام ای جان من

بغضی، نهان است در گلو، هر دم کند طوفانی ام
#مرضیه نورالوندی/ مهربانو

__________

ای حالت بیداری، غمگینی و پر باری
با هر سخن سردی، از دل بکنی زاری
*
گه ناله کنی از جان، گاهی بزنی فریاد
آخر، به خودت گویی،بس کن، ز چه می باری
*
دنیا، همه غم باشد، در دیده ی هر عاقل
عاقل مَ...