تو را همانگونه هستی ندانستم که هستی همانگونه باش که هستی ،هستی تو هستیم هست تو را همانگونه که هستی میپرستم پرستیدنت را ستایش میکنم ...

«کشتی بان» گر که کشتی بان خدا باشد ز طوفان باک نیست یک دلی در کشتیِ طوفان زده غمناک نیست گنبد مینا نشان از قدرت والای اوست جز نظام و گردشی زیبا در این افلاک نیست در میان کوه گر نام خدا را می ...

در مسلک عاشقان هم آغوشی نیست در مکتب عارفان فراموشی نیست عشق یعنی سر تا به پا آتش شوی در شعله ی عاشقان خاموشی نیست سجاد فرهمند ...

دلنوشته خاص تو همان قمری هستی که هر وقت پنجره قلبم را گشودم بر سر شاخساران چشمانم مینشستی و آوای نور را بر دالان گوش هایم جاری میکردی ومن را سرشار از عشق خدا میکردی عشقی که حتی در بازارچه های آسمان ه...

دوباره در مدار بی زمان تکرار شدم هم چون مانترایی در سطح آب بیدار شدم گرچه ازسطح ذهن رفتم به عمق وجود اسرار خواندمو در مغناطیس قلب هشیار شدم شعر رباعی نو اریحا???? #شعر_نوین #شعر _رباعی #رباعی #رباع...

سیلاب خروشان، به صباحی ، دِه ما برد قاضی , ...... آمد و حکم به بد مستی و بی عفتیِ باران داد حسن سهرابی

آسمان در من ریشه دوانده است.  همراه باران بر زمین فرود می آیم همراه آفتاب بر ابرها سفر می کنم بر بال پرندگان  بر فراز رودخانه ها  آواز سر می‌دهم در آغوش بادها  پهنه ی اقیانوس های پهناور را  در...

بر دیواره ی کوهستانی دورخطوط ناشناخته ی کتیبه ای می شوم که انگارهرگز کشف رمز نخواهد شد اینسان که نگاشته شدم اینسان که تراشیده شدم شاید شرحی بر دردی یا نشانی بر پیروزی رد تیشه است که ثانیه ها برجای می...

مه غلیظ همه جا را فراگرفته بود. در آن خلسه ی شورانگیز به سوی تو پرواز کردم پروانه های آبی با نقش های سفید و سیاه بازوانم را احاطه کردند.  می خواستم تاریکی را ببوسم. تاریکی   آنجا که مرا می فریفت...

گُنجِشم است هردو جهان ، گُنجِشِ من نیست جهان گوهرِ لامکان منم ، نگُنجم به کون و مکان ⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘ عرشِ وُ فرش و کاف و نون ، پیشِ من است جمله چون قطع کن حرف لال باش ، نگُنجم به شرح و بیان ⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘ کون و...

نیمه شب بود. تاریکی  در انتهای افق می درخشید. آوازِ بی نهایت عجیبِ پرنده ای شب را در برگرفته بود. شب را، شبِ مغرورِ جاودان را.  ما می دانستیم که هیچ انتهایی در کار نیست. آنسوی افق، حتی آنسوی دریاها، ...

بسم الله الرحمن الرحیم لب میگشایم بیت بیت الرحمن الرحیم سربه سجده زنم رو آسمان و زمین می نگرم بند بند وجودم را از رحمت بی کران خدایا شکر شکرای مهربان...

شعرِ نابَم ای خدا مَعبودِ من رأَفَتی کن با دِلِ نابودِ من من به هِجرانَم نِگاهَم کُن خدا دِل نَسوزان ای همهِ مقصودِ من ناامیدم ای همهِ امیدِ من تو بِبَخشا نیکیِ معدودِ من خالِقم اِقبالِ ما را خ...

بر ف همان برج بزرگ آسمان است که در تلاطم شبانه، ماورای خیس اشتیاق را از فرکانس غیر منتظره ی پرتو نور همچون دیسک های طلایی آرامش بر معبدم می بارد وانرژی های خالص ایمان را همانند سجاده سبز رنگ در تمام ...

«باده ی حق» ساقی امشب حال دل را باده درمان می کند از قفس جان را رها از کُنج زندان می کند آسمان تار است و غم همخانه ی دل گشته است باده ات ساقی مرا تنها مسلمان می کند همنشین غم فقط پیمانه می باش...

عاقبت مه مرا در خود بلعید. می دویدم و فریاد می زدم اما تمام راه ها ناپدید شده بودند پیش از آنکه قله را ترک کنم  مه از راه رسیده بود... هر بار پیش از رفتن گمان می کردم که باید تو را ببینم.  اما حال دیگ...

ما روز و شب عصیان کنیم &یا دعوی عرفان کنیم& از ما همه فسق و فجور& در غفلت از بهر غرور &در فکر آلام کرور& از ذکر آن بس در سرور& گوییم حق محبوب ماست& خشنودی اش مطلوب ماست&am...

یادتان رفته زمانه چه حدودی دارد مثل فواره فرازش چه فرودی دارد فرزاد الماسی

«شاکر» هر که شکرت نمی کند کور است از حقایق دلش بسی دور است دل او می شود غمین و تار بر دلش نیش مار و زنبور است شهد شیرین به کام او تلخ است باده ی جام او همی شور است دل او شام تیره و تاریست رو...

گر تو نیایی این همه باران چه می شود ؟ دریا و رود و چشمه ی یاران چه می شود ؟! گیــرم که سیـــل بـرده تـمام حدیث را در این میان ، روایت ایمان چه می شود ؟! من بـا دو برگ سبز امیدی خوشم ولی تکلیف سخ...