کودکی از جمله ی آزادگان کرد گریه با دو سه همزادگان پای چو در خاک نهاد آن پسر غصه ی او خورد و درآمد به سر نا به گهی رفت به سوی پدر قبر پدر را بگرفت در بغل کرد از او یاد و دگر گریه کرد از ...

هر گناهی، خطای شیطان است بری از ساحت بزرگان است اعتراضات داخلی هم که کاری از دشمن هوسران است تا خطوط، این چنین نمایان است کار تحلیل نیز آسان است در مسیر خِرَد، ادامه دهید! شعر پیشرو شعر ...

منو از تپش های شب کم نکن... بذار تا همینجور ادامه بدم! با این فاصله باید عادت کنم... به عشق تو از دور ادامه بدم! ستاره ستاره شبو قرض کن... از آینده ای که سر رامونه! به تنهایی سخته که عادت کنم... تا...

پلیس، کم تر جولان می داد "میزان، رأی ملت" بود و، اعتراض آرام، آزاد و جمعی از این گفته ها، شاد سکوت بود و فریاد لباس شخصی ها آمدند. شعر پیشرو شعر سروش محمدعلی رضاپور قانون بود در تردید بود و نب...

دنیا ” برای” زنده_گانی تنگ است لطف کنید قبر مرا گشاد حفر کنید ! محمدمولوی کاریکلماتور

یک چشم اشک شوق و یک چشم خون یار عدلی الهی در این صبح ولادتم آرزوست چون لاله های سرخ پرپر زیاد شده است باران رحمتت زان مخزن بی نهایتم آرزوست اینجا شده است قُلزُم جوشان درد و آه و خون ای مصطفای خلق، نزد...

هرچه کردم نشد که بشود بگویم دوستت ندارم تا آمدم بگویم دوستت دارم جانم را گرفتند تا مبادا دلت بر تنم بلرزد .... عزیزحسینی (مهسا امینی) ...

در نگاهت دیدم شوق رفتن داری سخت شد آمدنت قصد ماندن داری نفست گرمست ولی؛ نای بیداری نیست دخترم راحت بخواب؛ آسمان آبی نیست برتنت گل؛ رختی بزرگ پوشاندم آن چلیپا ذلف را؛ در عبا پوشاندم کاش میشد یک نظر؛...

شب با صدای جاروی پاکبان می آید اندوه زنی را فریاد می کشد چشمان ستاره پر اشک می شود و ماه روی بر می گرداند اینک کلاغ های بی خواب شده مصیبتی را فریاد می کشند افیون با چنگال های فقر باز مادری را کشته کو...

برای یار دیرین ، دختر باران و بهار که قربانی کووید شد شیرین سخن بود و دهانش بوی گل می داد اندیشه اش زیبا جهانش بوی گل می داد گل بود و گل می گفت و گل می ریخت در دامان سرتا به پا گل بود و جانش بو...

چند ساله پدرم درداشو با خودش اینور و اونور می‌بره بالهاشو توی راه گم کرده سمت ابرا نمی‌تونه بپره هر شب از درد به خود می‌پیچه صبح اما دوباره می‌خنده آرزوهاشو نوشته روی باد دردو روو درد دخیل می‌بنده ...

روزی که دیگر شعر نخواهم گفت حتما آسمان آبی ست تکه ابرهای سفید به خواب زمستانی رفته اند بهار عطر گیسوانش را به بهای گزافی به باد داده و برکه ای حوالی آفتاب رو به زوال نقش ماه را در دلش حکاکی ...

همچو سایه ابتهاج چشمش فرو بست. سایه ات رفت دانستم که هنگام غروبست. خوش به حالت ابتهاج نامت بلند آوازه شد. ورنه ثروت‌های عالم را ببین چند پاره شد. افتخار سرزمین رستم و سهراب رفت. تا ابد در شعر خود در ...

سوگند به خداوند که جهان مزرعه بیش نیست پس اینهمه حرص و طمع و جوش برا چیست دیروز پدر و مادر و همسایه ای در مزرعه بودند امروز به جز عکسی از آنها دیگه هیچ نیست انگار که هیچوقت نبودند و نبودیم به یکج...

بسمه اللطیف بی نفس امروز ولی نعمت ما از نفس افتاد فریاد بسی کردم و فریادرس افتاد رفت و به وضو شست سر و صورت و دستش برگشت و کمی رفت و ز پایش سپس افتاد آن دست که عمری همه جا حامی مان بود شد سرد به یک...

ما نمی خواستیم یا نمی دانستیم و تا می توانستیم نتوانستیم. #شعر_پیشرو #شعر_سروش #محمدعلی_رضاپور (مهدی) پ. ن: این سروش در زیرگونه ی تمام قافیه (یا قافیه آهنگ) است و به اقتضای شعر سروش، لَخت پایانی آ...

اهل خطا ای کاش گِدا به پادشاهی نرسد این اهل خطا به جایگاهی نرسد با این همه تزویر در خانه ما هیچ اَهرمنی به جایگاهی نرسد حسن سهرابی...

بسمه اللطیف شعله های شعر برخیز و باز با من و مادر سخن بگو از درد خویش در افق جان و تن بگو دردی عظیم در تن تو تیر میکشید این حال را عزیز دل من به من بگو می آیی و ز زندگیت دست شسته ای از لحظه های رف...

پدرم تاج سرم رفت که در بی خبری بزند داد که من خسته ام از در به دری تو چه کردی؟ مگر آنروز که در کنج دلت بدهی جای مرا تا که ببینم اثری پدرم یاور من عهد ببستی که دگر نروی در سفری تا که نبینی خطری که رسد...

"رویای پدری" پدرم تا به کجا از تو نباشد خبری چه کنم گر نکنم در ره تو سینه دری چهره ام زرد و پریشان شد و خشکید دلم بعد از آن روز که رفتی ز سرای پدری چه کنم تا که بیاید خبری از تو بمن سَرِ آن فخر ف...