من نه آنم که تو گویی ،و نه اینم که توجویی
من ، همه طبع شعرم ، درد دلم ، همه از یاد تو بود
آشیان ، همه پیوسته به درد ، یکجا به دل پاک تو بود
غم دل ، از زهر گفتار تو بود
من همان سرگشته به خاکم ، من همی ساده و پاکم ، من تو ام ، تو که سرگشته شدی !
عاشق زشت و بدی ، مهمان ناخوانده شدی
چه بگویم ، که دگر بهر قلم فتاده ز زمین
ابریم ، آشفته ام ، عنبرم ، مُشکم ، فقانم ، خود خاکم
جویای طلب نیست مرا
چون که موجی بر دلِ دریاچه ی باکم
آری ، آری ، من همان برگشته ز خاکم
طلب عشق مرا نکن ای جانی جانی
من غمم ، که سراسیمه ز خاکم
امیر ضیغمی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 10
خسرو فیضی 13 فروردین 1399 15:53
. با بهترین درودهایم
. استاد بزرگوار یکی از زیباترین دلنوشته های ممکنه
. در سایت را خواندم !!!!
. ممنون بزرگوارا . قلم توانایتان را می ستایم
.
مسعود مدهوش 13 فروردین 1399 15:59
درود برشما
غم دل، از زهر گفتار تو بود
احسنت، بسیار زیبا و دلنشین
سعید فلاحی 13 فروردین 1399 16:08
درود و ادب و احترام
عالی بود
احسنت
شادکام باشید
علی معصومی 13 فروردین 1399 16:58
درودها بر شما
☆☆☆☆☆
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 13 فروردین 1399 17:46
درودها
محمد علی رضا پور 13 فروردین 1399 17:58
درودهایتان
محمد علی رضا پور 13 فروردین 1399 17:58
مطمین اید که قالب شعرتان نوخسروانی است؟
مجتبی جلالتی 13 فروردین 1399 21:40
با سلام و درود فراوان
یاد غزل زیبای مولَویِ جان حضرت مولانا ، انداخته اید
تو نه چنانی که منم من نه چنانم که تویی
تو نه بر آنی که منم من نه بر آنم که تویی
من همه در حکم توام تو همه در خون منی
گر مه و خورشید شوم من کم از آنم که تویی...
سعید فلاحی 14 فروردین 1399 00:25
درود
عالی بود
موفق باشید
عباس ذوالفقاری 14 فروردین 1399 07:21
درود ...وقت خوش....احساستان عجیب دلنشین است....افرین