ترنج : 16
چرا در گوشه ای ماندی نگارا
چو کرمی پیله ابریشم ، نظارا
به پیرامون خود ای مرد دانا
نگاهی افکنی ، هر دم ، تقلّا
تلاشی می کنی بیرون خودی را
ز لاکی پیله ای چون دار دنیا
جهانی را ببینی شرح چون لا
به گمنامی میان خلقی هویدا
گذر ایام خود را گر چه تنها
که با او همنشینی آن که یکتا
نوا ،نی نامه ای بشنو ،ز آبا
صراطی را گزینی سوی بالا
ز اویی سمت اویی راه پیدا
رها از دنیوی جانب به عقبا
به عقبایی درو کشتی چه زیبا
ذخیرت توشه ای باشد به تقوا
به تقوایی ذخیرت توشه آن جا
جزا بینی مکافاتی چه گویا
همان روزی حقیقت آشکارا
جدا از جسم روحی گر بقایا
ولی اله بایبوردی
20 / 01 / 1400
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 10
امیر عاجلو 23 فروردین 1400 20:13
درود بر شما
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 08:36
سلام
سپاس از همراهی تان
روزبه آریا 23 فروردین 1400 20:29
درود بر شما استاد
بسیار زیباست
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 08:36
سلام
تشکر
بهنام حیدری فخر 24 فروردین 1400 03:20
درود بر شما جناب استاد بایبوردی ادیب و شاعر ارجمند و فرهیخته
همچون همیشه بسیار زیبا و ظریف و دلنشین سرودید گرامی
مانا و سربلند و سرافراز باشید
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 08:37
سلام
سپاس از مهر حضورتان
در پناه حق
علیرضا علیدادی شمس ابادی 24 فروردین 1400 08:21
سلام ای شاعر خوش روبیانم ببخش این ناچیز خوشزبانت تمام وعده ها در تحقق آید اگر پیله از کرم درآید دگر
پرواز پروانه ها را بگیرد تمام آسمان خدا شود هر چه ما بخواهیم به زیر پرچم عشق سیدو رهبرما بدست اندیشه فتح کنیم هر مقصودتان
را
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 08:37
سلام
ممنون از همراهی تان
کاویان هایل مقدم 24 فروردین 1400 10:34
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 08:38
سلام
تشکر