ابوالقاسم فردوسی طوسی (زادهٔ ۳۲۹ هجری قمری – درگذشتهٔ ۴۱۶ هجری قمری، در طوس خراسان)،
شاعر حماسهسرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، است.
برخی فردوسی را بزرگترین سرایندهٔ پارسیگو دانستهاند که از شهرت جهانی برخوردار است.
فردوسی را حکیم سخن و حکیم طوس گویند.
به بی مهریِّ مردان روزگاری
حکومت پیشگان را انتظاری
به ثبت تاریخ دورانی که محکوم
همین افراد تاریخی ، چه مظلوم
سخن از شاعری صحبت که نامی
همان صاحب سخن سنجی حماسی
همان شخصی که در توسی به دنیا
که از تابع خراسان بود ، جانا
حکایت های شیرین را به سی سال
ز آیین ، دین زرتشتی که آمال
ز دیرین روزگاری بحث آغاز
به نظمی در فعولن گشت آواز
به جُرم بخشی از اشعار جانا
چه بی مهریِّ سلطانی هویدا
به سی سالی تحمّل رنج دوران
عجم را با زبان ملی ، نمایان
چو بابک جلوه گر ، فردوسی ما
یکی رزمی ، دگر با نظم ، جانا
هویّت راستین را برملایی
که تا حدّی موفّق رو نمایی
چو بس شاعر عقاید را به هر آن
نبوت با ولایت را نمایان
ولی اله بایبوردی
نظر 3
مسعود مدهوش 25 اردیبهشت 1399 23:45
درود بر شما گرامی
در کنف توجه حکیم فردوسی والامقام بمانید
ولی اله بایبوردی 25 اردیبهشت 1399 23:53
سلام
سپاس از همراهی تان
منصور آفرید 26 خرداد 1399 09:10
درود بیکران بر استاد:یادی بجا از بزرگان