جهان پتیاره ای باشد، شرافت سوز و شَرآیین | | 7 | 754 | 13 |
غزلی ساخته ام رنگِ النگوهایت | | 12 | 956 | 25 |
اقامه راز | | 9 | 544 | 20 |
در پس پرده ای و این همه غوغا بشود؟ | | 8 | 435 | 16 |
مثل دریاچه ی ارومیه، حال و روزم چنان مناسب نیست | | 6 | 569 | 24 |
دلم تنگ است بانو، بی قرار است | | 9 | 477 | 25 |
هنوز دستِ دلم بی خیال سنگ انداز | | 8 | 447 | 29 |
مرگ به قوم یهود ، ننگ بَر آل سعود | | 5 | 522 | 27 |
فرهنگِ تو عطرِ بوسه ی عشق | | 6 | 515 | 25 |
این روز ها تمام مقالم حسینیان | | 8 | 385 | 43 |
فَتح خرمشهر ...، تنهـا یک قَدَم...، یک ثانیه | | 7 | 548 | 25 |
بیــا با خَنـده بُگشـا آن دهـان را | | 7 | 447 | 30 |
آخر چه خوب حوصله را سَر کشیده ای | | 7 | 621 | 38 |
پس کجایی تو | | 4 | 396 | 18 |
سینه ریزی زِ غزل تُحفه به دریا ببرم | | 7 | 508 | 24 |
بی حضور گیسوانت، زندگی بی فایده ست | | 7 | 421 | 24 |
عشق می آمد و او بوسه به باران شده بود | | 9 | 432 | 29 |
اُف بر آن دستی که زنجیر آفرید | | 5 | 421 | 26 |
زِخوانِِِ هفتمِ تحریم رَستیم | | 11 | 433 | 34 |
راهبانِ عاشقان آید همی | | 8 | 378 | 22 |
شاعر برای بوسه قلم می برد به دست | | 9 | 476 | 30 |
درد بندگی | | 5 | 448 | 27 |
دخترِ شرقی مخور غم | | 7 | 351 | 18 |
کشتند به شمشیر جفا شیرِ خدا را | | 8 | 713 | 32 |
"دلجوی" ماست آنکه دلش کهکشانی است | | 7 | 407 | 32 |
ناله دارد از فراقت نخل نخلستان علی | | 6 | 436 | 26 |
هر کسی در کار دل اســتاد نیست | | 13 | 1194 | 29 |
درد آمد یک قصیده غم سرم پاشید و رفت | | 9 | 532 | 25 |
برخیز و بزن ریشه ی غم های خود ای مرد | | 15 | 540 | 40 |
در طواف لبِ خندانِ تو ام | | 8 | 484 | 30 |
به حافظ بگویید: جای تو سبز | | 8 | 395 | 19 |
«در مرز پلک های تو جان می دهم » هنوز | | 9 | 455 | 28 |
کجایی ای فرشــته خو؟ کجــایی مـاهِ بی همتا؟ | | 8 | 783 | 24 |
نگاهِ سبز دریا می شوی، گاهی | | 2 | 268 | 9 |
کوه را باید به دوش عشق بُرد | | 7 | 298 | 23 |
در ذرِّه اعجازی بود، هر ذرِّه را رازی بود | | 11 | 497 | 39 |
به کوچه کوچه ی تاریخ با تو می خوانم | | 11 | 495 | 30 |
تا که گنجشکان به باغ بوسه ها سر می کشند | | 10 | 546 | 32 |
دامن آلوده ی دنیا نشوی، می بازی | | 10 | 350 | 25 |
گلی بانو... | | 9 | 463 | 44 |
گر مشکلی داری بیا، بر درگه موسی الرضا | | 7 | 337 | 32 |
آی ای مطرب, تو قومِ غم دگر یاری مکن | | 11 | 538 | 26 |
ای دل مباش غمگین، کـز باده بی نصیبی | | 10 | 1492 | 20 |
چرخ را چشمت پریشان کرد و رفت | | 9 | 380 | 14 |
منظومه...، با ستاره و سیاره می رود | | 7 | 269 | 21 |
به خدا قسم که هرگز، نروی وطن ز یادم | | 6 | 377 | 15 |
عشق، چشمَ ش خوانگاهِِ ژاله بود | | 12 | 510 | 35 |
چشمه ی عشق و شراب است نگاهش به خدا | | 12 | 463 | 19 |
چه نمازی سـت؟ کز آن میرود ایمانِ یتیم | | 9 | 320 | 25 |
ما بُت شکنانِ بت پرستیم | | 5 | 328 | 10 |
گیسوانت را به دستم می سپاری؟ ماه من | | 7 | 346 | 14 |
غوغاگر هر ذرّه ی آرامٰ...، تویی تو | | 5 | 401 | 11 |
خیاط خیالِ بوسه ها | | 8 | 464 | 32 |
مرگ سرخ | | 7 | 357 | 16 |
اهل قلم بر خیزید | | 7 | 261 | 22 |
شاید که به اعجاز تو آدم شوم ای عشق | | 14 | 389 | 19 |
کاش لبخندی شکوهِ کوچه بود | | 14 | 453 | 35 |
آنکـه باید به سرِ دار رود، منصور است | | 11 | 322 | 36 |
قولِ احمد شد هَبا از نانجیبانِ دغا | | 11 | 388 | 21 |
سـاقی میار باده ...که این غـم مکرَّم است | | 11 | 273 | 11 |
از سر نشد هنوز مرا شوق دلبری | | 10 | 278 | 14 |
بزن گلبانگ بیداری، بخوان اللهُ اکبر را | | 7 | 351 | 10 |
از تو فرار می کنم ...، باز تویی مقابلم | | 8 | 2542 | 27 |
دلم گرفته ز غم ناگهان کسی در زد | | 6 | 302 | 10 |
دلم را بُرده آزادی ، که آزادم نمی خواهد | | 12 | 321 | 28 |
رگِ خورشید | | 7 | 253 | 8 |
دختر شرقی | | 6 | 1586 | 9 |
فاتحِ مَرزِ پُرگُهر آمد | | 3 | 368 | 2 |
جُسته ام آن خُردِ نا پیدای را | | 2 | 224 | 6 |
به پرده دست خدا می زند چه نقشی خوش | | 5 | 335 | 14 |
بعـد از آن سرمای دی، فصل بهاران را خوش است | | 4 | 378 | 13 |
ما می رویم و پند به آینده می دهیم | | 3 | 239 | 2 |
بهتر سکوت بر لب تو پاسبان شود | | 4 | 285 | 5 |
زندگی | | 2 | 312 | 2 |
طارق، تو جام خواه و به یادِ مَهی بنوش | | 6 | 286 | 5 |
کوچه ی تلخ سکوت | | 4 | 327 | 9 |
زاهدا، عشق خدا داد به هر ذرّه ی چرخ | | 5 | 273 | 7 |
موجِ عشقِ من ز ساحل ، پا مکش | | 7 | 360 | 12 |
سپرده ام دل خود را به موج چشمانی | | 4 | 294 | 6 |
معرفت دُرِّ گرانی ست، به هرکس ندهند | | 5 | 335 | 8 |
بهار انتظار | | 5 | 375 | 4 |
از نگاه تو... | | 6 | 308 | 10 |
بی بوسه که گویدت که مستم؟ | | 5 | 372 | 11 |
بی شک گلاب ناب وطن به ز قمصر است | | 7 | 692 | 13 |
من و ماه خراسانم | | 6 | 294 | 12 |
حدیث عشق | | 3 | 357 | 8 |
ندارد ماهِ من هرگز گناهی | | 3 | 301 | 4 |
به پیکر تازیانه آتشم زد | | 5 | 284 | 12 |
در اینجا همه عاشق وحدتیم | | 6 | 305 | 6 |
کاش ایام فراق و غمِ دل سّر می شد | | 6 | 296 | 11 |
باز بگو ، غزل بگو، شعر بگو ، شکر بگو | | 7 | 380 | 5 |
آن لبت هست چو کندوی عسل | | 4 | 298 | 4 |
خط بلا | | 5 | 270 | 7 |
صبح چشمت اى گل زیبا بخیر | | 4 | 362 | 3 |
همی دون | | 6 | 321 | 14 |
وقتى نگاهِ گرمِ شما بوسه مى شود | | 4 | 286 | 4 |
سلام آهو | | 3 | 293 | 6 |
هرآنچه دیده، دیده، می نویسم | | 4 | 325 | 9 |
حالا چه شود قند دهی خلقِ جهان را ؟ | | 4 | 308 | 9 |
دوستان، من تشنه ام آبم دهید | | 3 | 306 | 3 |
کندوی واژه های بوسه | | 6 | 323 | 8 |
قوم عاشق "یا شقایق" زا به سینه دَم گرفت | | 2 | 247 | 4 |
آسمانی از گنه بر دوش من بنهاد دوست | | 3 | 261 | 1 |
با طعم سیب سرخ | | 3 | 243 | 11 |
شام آخر | | 3 | 256 | 6 |
زیرِ باران رو اگر داری هوای بوسه ام | | 2 | 276 | 7 |
باید به آسمان نگاهت سفر کنم | | 5 | 290 | 5 |
چشم هایت ستاره باران | | 4 | 290 | 8 |
ای مرغ آزادِ چمن، پر باز کن، پرواز کن | | 3 | 384 | 4 |
آئینِ عاشقی این است | | 6 | 285 | 9 |
سال ها گلبوسه را با ارغنون، گُم کرده ایم | | 3 | 262 | 3 |
خرَد از عشق تمنا به ثریا می کرد | | 0 | 287 | 0 |
دخترانِ شهرما، از دَرد پَرپَر می زنند | | 0 | 247 | 0 |
لِه شد آخر، زیرِ پای زاهدان انگور ها | | 1 | 300 | 2 |
آتش نشان، آتش نشان، آتش نشانم | | 3 | 315 | 2 |
روحِ باران است کدبانوی او | | 1 | 241 | 1 |
شاعر مگر به چرخه ی گردون خطر کند | | 3 | 226 | 2 |
آن شوقِ بی نهایتِ افلاکِ معرفت | | 5 | 256 | 3 |
دستم رها مکن، که ز پا اوفتاده ام | | 2 | 255 | 1 |
ناباورانه فاطمه در خاک می رود | | 2 | 230 | 0 |
به شِکَر خنده، بگشا آن دهان را | | 8 | 273 | 8 |
بمناسبت روز حضرت سعدی | | 4 | 250 | 4 |
به کارِ تباهم بجز آه چیست؟ | | 3 | 244 | 2 |
نوش کردم به سحر شهدِ شکرخندش را | | 4 | 254 | 3 |
وانکه دل بُرد ز گل، خود غزلِ دریا شد | | 4 | 271 | 4 |
عصر ما از ادب و شعر گهر باران است | | 2 | 246 | 1 |
بابِ دلِ مرغانِ عاشق می نویسم | | 3 | 239 | 3 |
چرخ برای دیگران، دلبر دلستان مرا | | 3 | 401 | 1 |
زود درآ، شنو شنو، بانگِ درآ درآی دل | | 5 | 275 | 6 |
سرو، آئین محبت دارد | | 4 | 229 | 4 |
مریزان خونِ مظلومان، به نامِ ایزد ای غافل | | 3 | 231 | 5 |
دستِ خویان را نخوانده زلزله | | 3 | 208 | 6 |
می کشم بارِ عشق و خشنودم | | 4 | 198 | 3 |
در چرخ هر چه جُستم ، آدم نبود، آدم | | 2 | 161 | 3 |
غم مخور | | 3 | 215 | 0 |
ای دل بیا بدون هیاهو سـفر کنیم | | 2 | 214 | 0 |
نان گران است که تن ارزانی ست | | 3 | 231 | 4 |
بانوی شعر های بهاری برای من | | 2 | 191 | 2 |
عشق یک حادثه ی بالایی | | 4 | 217 | 6 |
تو بنده ی خدایی و من بنده دلم | | 2 | 242 | 4 |
فدای خنده ی آن یارِ خوبِ بد خویم | | 4 | 215 | 5 |
قلب تاریخ شدن رقصِ جنون می طلبد | | 2 | 256 | 1 |
شراب رمضان | | 4 | 242 | 2 |
کندوی واژه ی بوسه | | 1 | 182 | 1 |
احساس می کنم که خدا این حوالی است | | 1 | 201 | 0 |
خواستم مثلِ تمامِ سخنانم بشوم | | 1 | 196 | 1 |
بوی غم می آید از تدبیرتان | | 3 | 245 | 4 |
بنیاد فلک از او بگیرد فرمان | | 3 | 216 | 5 |
با خبر باش کزین راه خطر دَرگذری | | 0 | 168 | 1 |
فرامین ادب | | 4 | 156 | 1 |
دامن آلوده به دنیا نبرد راه به دوست | | 3 | 176 | 7 |
پستو | | 3 | 204 | 3 |
شعرِ سپید فامِ مرا یک غزل کنید | | 2 | 137 | 1 |
معلم ، خونِ تو در شیشه کردند | | 4 | 157 | 4 |
برای محمد | | 3 | 117 | 1 |
روزگارت آنچه می پنداری است | | 3 | 142 | 2 |
شرابخانه ی عشق | | 3 | 168 | 1 |
بگذار در نگاهِ تو باران شوم به شوق | | 2 | 231 | 2 |
آمد او بر قصدِ جان، دیدار، نه | | 2 | 1438 | 3 |
بداهه ی سحری | | 4 | 161 | 14 |
هدیه حضرت دوست | | 3 | 144 | 13 |
بستودگان | | 6 | 129 | 21 |
زالوی جهل | | 7 | 216 | 23 |
لب و دندان و شکر خندِ دهانت از من | | 8 | 387 | 19 |
او | | 10 | 143 | 20 |
به دو عالم ندهم ان رُخِ بِه از ماهت | | 11 | 228 | 30 |
پشت ما را آن پری رو میم کرد | | 10 | 190 | 23 |
خیالات تو | | 17 | 189 | 50 |
"می" دهم | | 11 | 150 | 27 |
از آهِ سینه سوزم، دَر های بسته وا شد | | 9 | 143 | 28 |
ای فصلِ خدا، عشق، بهارم، بغلم کن | | 10 | 249 | 31 |
قرآن مرا به خانه ی خورشید می برد | | 8 | 126 | 26 |
عشق را بخشنده می دیدم، ولی انگار، نه | | 13 | 553 | 27 |
باز کن پنجره را | | 7 | 190 | 45 |
از نگاه تو بشر آدم شود | | 7 | 110 | 17 |
بر دماوند است ننگی تا ابد | | 8 | 159 | 26 |
ای برده دلم | | 6 | 136 | 13 |
سر چشمه ی عشق لایزال است علی | | 11 | 187 | 27 |
ایزد بزند ریشه ی اقوام دغا را | | 10 | 170 | 26 |
ای عشق تو خورشیدی و من ذره ی پستم | | 8 | 153 | 17 |
طنز کرونا | | 4 | 100 | 11 |
شکوفه آه | | 8 | 171 | 18 |
یاران ز پیر میکده حرفی شنیده ام | | 6 | 142 | 20 |
دستم رها مکن، که ز پا اوفتاده ام | | 7 | 208 | 17 |
تنور فلک | | 7 | 282 | 20 |
افسوس هوای دل من کرده حبابم | | 8 | 162 | 20 |
پند می داد بجز عشق به راهی نروم | | 3 | 102 | 13 |
از خود درآی | | 8 | 188 | 16 |
هنوز دست دلم بی خیال سنگ انداز | | 7 | 115 | 18 |
فر فرهنگ | | 11 | 187 | 28 |
حقیقت | | 9 | 135 | 27 |
بیا که خاتم چشمت به خواب می بینم | | 7 | 147 | 28 |
دختر شرقی | | 4 | 219 | 10 |
بوسه | | 7 | 152 | 16 |
بگذار بمیرم | | 2 | 113 | 7 |
دخیلِ چشم هایت | | 4 | 135 | 17 |
ماکرون چه بگویمت؟ | | 9 | 133 | 13 |
تو بهارم شده ای | | 5 | 96 | 8 |
اقتدار ادب | | 4 | 150 | 14 |
چشمانی که نیست | | 7 | 101 | 9 |
معدن دُرّ | | 6 | 132 | 10 |
خوشه خوشه شعر هایم عاشقند | | 9 | 182 | 18 |
ماه نوی | | 7 | 123 | 16 |
رزقِ مرا، حواله به نامحرمان مکن | | 3 | 128 | 3 |
از سوز محبت چه خبر اهلِ هوس را | | 7 | 2992 | 13 |
مسندِ خورشید | | 3 | 71 | 5 |
ماهِ خیالی | | 2 | 91 | 10 |
تک خال | | 2 | 88 | 2 |
آخرین یلدای قرن | | 2 | 84 | 2 |
دلم گرفته | | 3 | 169 | 10 |
راهِ دعا سد شده است | | 2 | 90 | 8 |
ما می رویم و پند به آینده می دهیم | | 3 | 63 | 4 |
غافل مشو زباده | | 2 | 77 | 2 |
باغِ سبزِ دستانت | | 2 | 61 | 2 |
محبت ارزش و الماس سنگ است | | 4 | 75 | 7 |
به شوقِ مردمِ چشمِ نگار می خوانم | | 4 | 64 | 9 |
چلچله ها | | 4 | 72 | 8 |
این آه، راهِ خانه ی دلبر گرفته است | | 4 | 63 | 8 |
خودت می دانی | | 2 | 66 | 2 |
چه موجی ست در چشمِ زیبای تو! | | 4 | 79 | 7 |
بگذار تا به کشورِ چشمت سفر کنم | | 3 | 76 | 5 |
من از تبار سکوت و شکوه فریادم | | 3 | 77 | 8 |
پرنده باش | | 2 | 79 | 4 |
شکوفه خورشید | | 3 | 76 | 7 |
پاییز بوسه هاست، زمستانِ خنده ها | | 1 | 76 | 2 |
دل ها به خون نشسته و ماهِ محرَّم است | | 1 | 100 | 7 |
سروِ شهید | | 2 | 86 | 5 |
بر امتدادِِ ماه | | 5 | 126 | 4 |
حرف آسمانی | | 7 | 70 | 10 |
خیال تو | | 5 | 80 | 8 |
اثری پاک | | 4 | 68 | 6 |
بُخل | | 1 | 54 | 4 |
تو می آیی | | 4 | 106 | 5 |
معلم خون تودر شیشه کردند | | 1 | 50 | 3 |