فاصله ها ...
این فاصله هایی که میان من و من هاست
انگیزۀ در ماندگی مهین تنهاست
این کهنه دیاری که ز اجداد بجاماند
پیوسته ز بی فکری ما مطلع غوغاست
هرفرقه بنوعی به تنش زخم نشاندند
دائم به سیه جامه مزین شده پیداست
چون مادر رنجیده ز بی مهری فرزند
در خویش فغان میکند .؟ از ماست برماست
دریا که تهی گردد از امواج و تلاطم
صیاد بخشم امده را صید مهیاست
هرقدر شب از خمرسیاهی بشود مست
در واهمه و دلهرۀ هیبت فرداست
با انکه عقب مانده ایم از لذت عالم ؟
فرهنگ جهان باورمان وسعت دریاست
پیرمظر (سلیم)
اسفند : ۴۰۲
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 16 اردیبهشت 1403 21:05
درود بر شما