پریشب بر سر کویی نشستم ---- ز جور این زمان در خود شکستم
ز هر یاری و دلداری بریدم --- ز هر کویی وسامانی گسستم
به پیش ایزدی چون من شکستم --- گناه نا امیدی را ببستم
به یک لحظه صدایی را شنیدیم --- به نزد خود وجودی را بدیدم
همی گفتا در این وادی ز کس حاصل ندیدم --- نه یاور نه داور نه قادر من ندیدم
در این دنیا به جز پوچی چه دیدم --- نه علمی نه حلمی نه سلمی من ندیدم
در این دنیا فقط لهو و لعب بود ---- نه ایمانی نه اخلاصی نه پاکی من ندیدم
اگر خواهی که خوش کامی ببینی ---- نه حرمت نه غیرت نه همت من ندیدم
همه اینجا جمع است گر بدانی --- نه آن سویی نه این سویی نه هیچ سویی ندیدم
همه دنیا همین بی حاصلی بود --- نه برزخ نه دوزخ نه جنت من ندیدم
بر و خوش باش بی ترس خدایت --- نه ایزد نه الله نه ربی من ندیدم
برو هرچه دلت گفت تو بگو چشم --- نه قانونی نه توبیخی نه جرمی من ندیدم
برو هر چه تو خواهی چون مهیاست --- نه رحمی نه زخمی نه دردی من ندیدم
در آن هنگام وجودم را همی آتش کشیدم --- به نا گه کفر و ایمان وجودم را بدیدم
به یک لحظه به آواز خطایش --- همی شیطان به نزد خود بدیدم
زه گفتار خودم چون شرم کردم -- به پیش الهم توبه بدیدم
بگفتم ای خدایم ای امیدم ای ثنایم --- گنه کردم که شیطان را بدیدم
به اشک دیده و دل هردو با هم --- به نزد ایزدی رحمت بدیدم
همان لحظه صدایی دلبرا بود --- صدای ربنا را من شنیدم
که میگفتا تو ای بنده کجایی ---- چرا از تو همی غفلت بدیدم
گنه کردی به نو میدی چو این بار --- بیا پیشم که من توبه پذیرم
در این هنگام نسیم رحمتش را ---- به روی چهره ام شادان بدیدم
چو نور مغفرت بر من بتابید ---- به جز رحمت زه تو من هیچ ندیدم
استغفر الله ربی واتوب الیه
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 1 از 5
نظر 1
علیرضا خسروی 20 خرداد 1395 16:00