۱_
هر شب،
فکرهایت را برهنه کن،
در آغوش نگاهم،
و عشق را،
نقاشی بکش برایم،
ای دختر باکره ی شعر ...!
۲_
هر شب،
به هم می بافم،
شعر گیسویت،
در خیالی عاشقانه،
ای دلپذیرترین خواسته ی جهان !
۳_
عشق،
کبوتر سپیدی ست،
آرمیده بر سینه ی تو...
سرنوشت این قصه،
چه خواهد شد ؟
پرواز ،
یا اسارت در قفس چنگ ؟
مهدی بابایی ( سوشیانت )
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 16 اردیبهشت 1403 21:01
درود و سلام موفق و مانا باشید
محمود فتحی 17 اردیبهشت 1403 20:38
درود برشما شاعر جناب بابایی
مواید باشید