نپنداری که پندارم به جز توست.
.................................................
تو در خود شگوفا تر از هر گلی.
................................................
خدایت دهد آنچه تو در ذنی.
................................................
ترا آسودگی همزاد تن باد.
...............................................
سرهرقشنگی به پیشت خم است.
..................................................
حضورت خجل کرده مهتا ب را.
...............................................
کلکش به دندان میگزد, هرکه ترایک بار دید.
................................................
خیال و جنون است که معنی شوی.
...................................................
زتو آباد شود تصویر رویات.
....................................................
چه باید نمود با گل روی تو؟
.................................................
توآنی که هرگز ندیدم به چشم.
.................................................
ترا میشود درخودت دید و بس.
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 18 اسفند 1401 19:09
سلام ودرود
کتایون رها 19 اسفند 1401 10:24
سلامم را پذیرا باش
استاد گرامی رای دادم !!
امممما
نمیدانم چرا !!!
بیا و مهربانی کن ! و اندیشه ظریف و ذوق و شوق و مهارتت را
در غزلی شیوا و زیبا تصویرگر باش !!
موفق و پیروز باشید