در شاخسارِ خاطرِ من لانه کرده ای
از خرمنِ دلم، هوسِ دانه کرده ای
خود را به اوجِ قلۀ قلبم رسانده ای
آغاز فصلِ گرم و بهارانه کرده ای
ای نازدانه مرغِ خوش آواز، آفرین
صدآفرین، که کارِ دلیرانه کرده ای
خوش آمدی به کومۀ درویشِ بی نوا
روشن، چراغِ خامُشِ این خانه کرده ای
باور نمی کنم که تو در اوجِ احتشام
قصدِ نظر، به عاشقِ دیوانه کرده ای
او را انیس و مونسِ خود برگزیده ای
ترکِ شکوه و درگهِ شاهانه کرده ای
این افتخار، برای من تا ابد بس است
کان زلف را به خاطرِ من شانه کرده ای
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 27 فروردین 1403 11:26
محمود فتحی 29 فروردین 1403 12:32
درود برشما شاعر گرامی
سعید نادمی 30 فروردین 1403 17:50
درود ... عالیه