بگو آخر چه شعری می گشاید اخم نازت را
بگو با من چه سازی می فریبد انقباضت را

بگو از التهاب تلخ تنهائی که می سوزد
درون سینه تا صورت گل خندان بازت را

که می داند ولی شاید نماند فرصتی فردا
بگو تا بشنوم ام...

بر روی دلم سپیده ی شادی ها
چون پشمک نرم و ناز قنادی ها

می بارد از آسمان به آرامی برف
معصوم و رها نماد آزادی ها

فرقی نمی کند که غبار جهنمی
یا استحاله ای ز گلستان و شبنمی

تا دل نداده ای به خدایان خنده دار
همواره در کشاکش سرمای بهمنی...

میراث نفیس و نقش عالی هنر است
سر پنجه و ذات این اهالی هنر است

تا می نگری به نصف زیبای جهان
دریاب که گنج این حوالی هنر است...

عاشقان رنگ شب عید است یلدا
زرد و مجنون شاخه ی بید است یلدا

با وجودش شادمان فرخنده امشب
مهربان سرشار امید است یلدا

یاد آئین هزاران ساله ی ما
یادگار جشن جمشید است یلدا

چهره اش در فال حافظ شاد اما
در...