سکوتم از ته قلبم ، همیشه یک نشان دارد
نگاهی کن به چشمانم،چه حرفی بر زبان دارد
هزاران حرف نا گفته،درون سینه ام جا شد
کدامین را بگوید دل،که او دائم فغان دارد
همیشه با خودم گفتم ، چگونه ناله بر خیزد
از آن کس که کنار خود،رفیق مهربان دارد
پُر از درد و پر از رنجم، پُر از غمهای نا گفته
چنان رنجیده ام از دل ، زبانی بی دهان دارد
مپرس هرگز تو از او که ، ندانی طبع و میلش را
مگو هرگز تو از قله ، کسی که کهکشان دارد
م.مدهوش
تصنیف#
تعداد آرا : 11 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 24
امیر عاجلو 07 بهمن 1399 10:29
سلام ودرود
مسعود مدهوش 07 بهمن 1399 14:44
درود بر شما جناب عاجلو
سامی جواهری 07 بهمن 1399 11:34
سلام و درود استاد بزرگوار
بسیار عالی و زیبا احسنت و مرحبا
مسعود مدهوش 07 بهمن 1399 14:49
درود بر سامی جوان
سپاس عزیزم از معرفت و مرام بزرگوارت
روزبه آریا 07 بهمن 1399 11:50
درود بر شما استاد
بسیار زیباست
مسعود مدهوش 07 بهمن 1399 14:50
درود بر آریای عزیزم
سپاس از حضور و حمایتهایتان
رضا زمانیان قوژدی 07 بهمن 1399 12:27
درودها استاد مدهوش عزیز
بسیار زیبا و تاثیرگزار سروده اید.
قلمتان نویسا
مسعود مدهوش 07 بهمن 1399 14:53
درود بر استاد زمانیان بزرگوار
سپاس از حضور و حمایتهای خالصتان
بهنام حیدری فخر 07 بهمن 1399 12:45
درود بر شما جناب استاد دکتر مدهوش ادیب و شاعر ارجمند و فرهیخته
تصنیفی زیبا و فنی ظریف و دلنشین و تاثیرگذار سرودید گرامی
پیامی نهفته در شعر خودنمایی می کنید که حرف دل همه ماست
رقص قلمتان ماندگار و پایدار باد
مانا و پیروز و سرفراز و کامیاب باشید گرامی
مسعود مدهوش 07 بهمن 1399 14:55
درود بر استاد بزرگ و فخر ایران زمین
سپاس از حضور و حمایتهای شما گرانقدر فرهیخته خدای را سپاس که همیشه حضور دارید
سلامت و پیروز باشید
کاویان هایل مقدم 07 بهمن 1399 14:48
زیبا نگاشتید و دلربا خواندم
البته که خود را در صلاحیت رای ادبی نمی دانم ولی شخصا در یکی دو جا سلیقه ام به شکل زیر است:
ز آن کس کو (به مفهوم که او به جای که) کنار خود،رفیق مهربان دارد
مپرس هرگز تو از آن کو( به جای :او که) ، ندانی طبع و میلش را
در مجموع همچون سایر کارهایتان مطبوع و بر دل نشین است استاد
مسعود مدهوش 07 بهمن 1399 15:00
درود بر استاد هایل مقدم گرانقدر
بله صحیح است اینگونه نیز میشود اما از تعداد هجاها نباید غافل بود تا یکسان شود
سپاس از حضور و محبت همیشگیتان
محمد رضا درویش زاده 07 بهمن 1399 17:01
استاد این شعر نیست یه اثر ماندگار است خیلی خوشحالم با شما آشنا شدم دکتر مدهوش نازنین رفیق هنرمند و ادیبم
مانا باشید و تندرست مسعود جان
مسعود مدهوش 07 بهمن 1399 17:13
درود بر درویش نازنینم
رفیق خوبم ممنون از حمایت و محبت دائمی شمابنده ام خرسندم رفیق نازنینی چو درویش گلم دارم
Hasti Ahmadi 07 بهمن 1399 20:41
همیشه با خودم گفتم، چگونه ناله برخیزد از آن کس که در کنار خود رفیق مهربان دارد.
عالیهههههههه
مسعود مدهوش 08 بهمن 1399 09:09
درود بر بانو احمدی
سپاس از حضور و احساس خالصانه ی شما
کرم عرب عامری 07 بهمن 1399 23:19
درودها همیشه با کهکشان باشید
مسعود مدهوش 08 بهمن 1399 09:12
درود بر شما استاد عامری کبیر
سپاس از حضورتان گرامی و دعای خالصانه ی شما
ولی اله بایبوردی 08 بهمن 1399 09:32
مرحبا
سلام و درودها
غزلی دلنشین و لطیف
قلمتان نویسا
جناب استاد مدهوش ارجمند
مسعود مدهوش 08 بهمن 1399 11:03
درود بر استاد سخن
سپاس از حضور و محبتتان گرانقدر
علی آقا اخوان ملایری 10 بهمن 1399 12:14
سلام و درود بیکران بر شما استاد ارجمند ادیب فرزانه و عالیقدر
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
قلمتان نویسا، شاعرانگی هایتان مستدام باد
مسعود مدهوش 11 بهمن 1399 11:02
درود بر شما استاد اخوان گرامی
سپاس از حضورتان گرامی زیبا نگاه شماست
علی احمدی 11 بهمن 1399 05:58
درودتان باد استاد احساس ناب دست مریزاد
مسعود مدهوش 11 بهمن 1399 11:03
درود بر شما جناب احمدی
سپاس از محبت و حضورتان گرامی