من به تنهاییه خود داشتم عادت.
که تو از فاصله ی دور نزدیک شدی.
اندکی مکث نمودی و کمی عشوه و ناز.
و چه آسان دل دیووانه ی ما را بردی.
خنده ای کردی و دل رفت ز دست.
دل دیووانه ی ما نَبود تاب دگر.
خند...

کاش دل تنها نبود...
کاش تنها در میان این همه ادم نبود.
کاش ان لحظه که رد میشدی از کوچه ی ما.
من دیووانه هواسم به سر کوچه نبود.
کاش تو مکث نمیکردی و زود میرفتی.
که نگاهم به نگاه تو گرفتار نبود.
کا...

در سرم فکر تو بود.
که مرا خوابم برد.
و تو پیدایت شد.
مثل ان لحظه اول که نگاهت کردم.
همان قدر قشنگ.
به همان شیرینی.
با همان لبخندت.
که دگر باره ربودی قلبم.
طرح لبخند تو بدجور دلم را لرزاند.
و چ...